افکار

فکر یک ابزار است یک وسیله. ذهن وجود دارد تا برای کارهای خاص استفاده شود و 

زمانی که کار انجام شد، ابزار را به کناری میگذارید. باید بگویم حدود 80 تا 90 درصد افکار 

اغلب مردم نه تنها تکراری و بیفایده است، بلکه به علت ماهیت غیرکاربردی و اغلب مضر میباشد.

 ذهن خود را نظاره کنید و درخواهید یافت که این عین حقیقت است و به این

شکل انرژی حیات شما هدر میرود. این نوع تفکر بی وقفه و زائد در واقع نوعی اعتیاد است. 

تعریف ما از اعتیاد چیست؟ به سادگی می توان گفت : "وضعیتی که دیگر نمیتوانید چیزی را 

متوقف کنید و حق انتخاب ندارید". این وضعیت قویتر از شماست و حسی کاذب 

از لذت میدهد. لذتی که نهایتاً به درد تبدیل میشود . 

چرا به تفکرمان معتاد هستیم؟ 

زیرا به واسطه ی آن هویت مییابید که معنای آن این است: حس بودن را به واسطه ی

محتوا و فعالیت ذهنتان تجربه میکنید زیرا معتقدید اگر فکر نکنید، خودتان متوقف میشوید.

ذهن همیشه تمایل دارد 

گذشته را زنده نگاه دارد زیرا بدون آن شما چه کسی هستید؟ ذهن همچنین دائم خود را به 

آینده فرافکنی میکند تا بقای همیشگی اش را تضمین کند و به نوعی به رهایی یا رسیدن به 

هدف نائل شود. ذهن میگوید: یک روز وقتی که چنین یا چنان اتفاقی افتاد، من شاد، 

خوشحال و در آرامش خواهم بود. 

برگرفته از اکهارت تله